آمار

تعداد نشریات24
تعداد شماره‌ها464
تعداد مقالات3,575
تعداد مشاهده مقاله5,198,176
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,396,944
حجازی, اسد. (1399). تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان. نظریه و عمل در تربیت معلمان, 3(1), 41-61.
اسد حجازی. "تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان". نظریه و عمل در تربیت معلمان, 3, 1, 1399, 41-61.
حجازی, اسد. (1399). 'تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان', نظریه و عمل در تربیت معلمان, 3(1), pp. 41-61.
حجازی, اسد. تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان. نظریه و عمل در تربیت معلمان, 1399; 3(1): 41-61.

تعیین مؤلفه های بالندگی حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان

مطالعات سیاست گذاری تربیت معلم
مقاله 3، دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 5، آذر 1399، صفحه 41-61    اصل مقاله (272.03 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسنده
اسد حجازی*
استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
این پژوهش با هدف شناسایی و تعیین مؤلفه‌های بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی در دانشگاه فرهنگیان به منظور ارائه یک چارچوب مفهومی طراحی و اجرا شد. روش پژوهش، از نوع ترکیبی اکتشافی است که به شیوه متوالی در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. ابتدا در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 نفر از متخصصان و صاحب‌نظران منابع انسانی و تربیت معلم که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده بودند، مؤلفه‌های بالندگی اعضای هیأت علمی شامل 4 مؤلفه آموزشی، پژوهشی، خدماتی و فردی شناسایی شدند. در بخش کمی، جامعه آماری پژوهش کلیه اعضای هیأت علمی پردیس­های سراسر کشور دانشگاه فرهنگیان(930 نفر) بودند که از بین آنها تعداد 208 نفر به روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات، از پرسش‌نامه محقق ساخته بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی استفاده شد. برای تعیین روایی محتوا از دیدگاه استادان و جهت بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی بهره گرفته شد. همچنین در راستای تحلیل­های تکمیلی، از معادلات ساختاری برای مدل‌سازی روابط علی با تأکید بر نرم­افزار لیزرل بهره­گیری شد. یافته‌های پژوهش نشان داد، تحلیل­های مدل­یابی معادلات ساختاری، برازندگی مدل را با داده­ها مورد حمایت قرار می‌دهند. نتایج این پژوهش می‌تواند دریچه­های جدیدی را برای توجه بنیادی به بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی و ایجاد تغییرات مطلوب در بازنگری برنامة بهسازی منابع انسانی بگشاید.
کلیدواژه‌ها
بالندگی حرفه ای؛ اعضای هیأت علمی؛ دانشگاه فرهنگیان
عنوان مقاله [English]
Determining the components of professional development of faculty members of Farhangian University
نویسندگان [English]
asad hejazi
Assistant Professor of Educational Administration, Farhangian University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
This research was designed and implemented with the aim of identifying and determining the components of professional development of faculty members at Farhangian University in order to provide a conceptual framework. The research method is of exploratory composition type, which was performed sequentially in two qualitative and quantitative sections. At first qualitative stage, through semi-structured interviews with 20 experts and experts in human resources and teacher training who were selected by purposive sampling, components were identified including 4 components of education, research and services. The statistical population of the study was all faculty members of campuses throughout the country of Farhangian University (930 people). A sample of 208 people was selected by relative stratified sampling. A professional resilience researcher questionnaire was used to gather information. After interviewing experts and experts (20 people), 4 components were identified in 30 dimensions and turned into questionnaires. To determine the validity of the content from the viewpoint of the professors and to verify the construct validity, confirmatory factor analysis was used. To determine the validity of the content from the viewpoint of the professors and to verify the construct validity, confirmatory factor analysis was used. Also, in addition to analyzes, structural equations were used to model causal relationships with an emphasis on LaserLevel software. The findings of the research showed that structural equation modeling analysis supported the model's fitness with the data
کلیدواژه‌ها [English]
Professional Development, Faculty Members, Farhangian University
مراجع

اجتهادی، مصطفی؛ قورچیان، نادرقلی؛ جعفری، پریوش و شفیع‌زاده، حمید.‌(۱۳۹۰). شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های بهسازی اعضای هیئت علمی به منظور ارائه یک مدل مفهومی. ‌فصل‌نامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 17‌(4)، 46-21 .

باقریان، فاطمه.(1383). منزلت اجتماعی اعضای هیأت علمی. تهران: نامه آموزش عالی، 1(9)، 14-10.

جمشیدی، لاله.‌(۱۳۸۹). بررسی وضعیت بالندگی اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی و ارائه الگویی به منظور بهبود مستمر آن. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی.

حسینی­نسب، داود.‌(1383). توسعه کارایی اعضای هیأت علمی در دانشگاه تهران، تهران: مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.

سرکار آرانی، محمدرضا.‌(۱۳۸۸). خودنوسازی حرف‌های اعضای هیأت علمی: مطالعه ای تطبیقی برای ارائه الگویی اثربخش. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.

سلطانی، نجمه؛ جعفری، پریوش؛ قورچیان، نادرقلی و باقری، مهدی.‌(1398). مدل بالندگی اعضای هیأت علمی دانشگاه پیام نور مبتنی بر یادگیری غیر رسمی با استفاده از نظریه داده بنیاد، فصل‌نامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 10(4). 342-312.

سند تحول بنیادین آموزش و پرورش.‌(1390). تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.

شعبانی­بهار، غلامرضا؛ فراهانی، ابوالفضل؛ قره، محمدعلی و سیاوشی، محمد.‌(1395). تعیین مؤلفه‌های بالندگی ‌حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشکده­های تربیت­بدنی کشور و سنجش برازش آن. دو ‌فصل‌نامه مدیریت و توسعه ورزش، 5(2). 126-109.

فراستخواه، مقصود.‌(۱۳۸۸). دانشگاه و آموزش عالی منظرهای جهانی در مسئله‌های ایرانی. تهران: نشر نی.

قرونه، داود؛ میرکمالی، سیدمحمد؛ بازرگان، عباس و خرازی، سیدکمال.‌(1393). چارچوب مفهومی بالندگی اعضای هیأت علمی در دانشگاه تهران. ‌فصل‌نامه آموزش عالی، 6‌(2). 82-51.

قورچیان، نادر؛ اجتهادی، مصطفی؛ جعفری، پریوش و شفیع­زاده، حمید.‌(1390). بررسی وضعیت بهسازی اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8، ‌فصل‌نامه رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی گرمسار، 5(1)، 114-95.

گال، مردیت؛ بورگ، والتر و گال، جویس. (1382). روش تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی، ترجمه احمدرضا نصر، تهران: سمت.

مرزبان، زهرا.‌(۱۳۸۸). بررسی ضرورت تأسیس مرکز بالندگی اعضای هیأت علمی در دانشگاه شهید بهشتی‌(منابع انسانی، تجهیزات، برنامه‌ها). پایان نامه کارشناسی ارشد آموزش بزرگسالان، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی.

مهرمحمدی، محمود.‌(1392). برنامه درسی تربیت معلم و الگوی اجرائی مشارکتی آن؛ راهبرد تحولی برای تربیت معلم در ایران. دو ‌فصل‌نامهنظریهوعملدربرنامهدرسی، 1(1)، 26-5.

نوه ابراهیم، عبدالرحیم و پورکریمی، جواد.‌(۱۳۸۷). ارائه الگوی مفهومی بهسازی اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی. ‌فصل‌نامه پژوهش در نظام‌های آموزشی، ۲(۵)، ۱2۱-۱0۱.

Bazargan, A. (2007). Higher Education in Iran: In James J. I. Forest and P.G. Altbach (EDs): International Handbook of Higher Education, Dordercht, the Netherland: Springer. 781-792.

Camblin, L. D. & Steger, J. A. (2000). "Rethinking faculty development". Higher Education, 39(1), 1-18.

Chism, N. (2006). "Facuty Development in the Use of Information Technologies: A Framework for Judging when and How to Use Specific Strategies”. EDUCAUSE Quarterly, 27(2), 12-31.

Drummond, M. (2010). "A comprehensive faculty development model for nursing education". Journal of Professional Nursing, 26(3), 152–161. doi:10.1016/j.profnurs.2009.04.004

Eble, K. E. & Mckeachie, W. (1985). Improving Undergraduate Education Through Faculty Development. SanFrancisco: Jossey-Bass.

Elmore, R. F. (2002). Bridging the gap between standards and achievement: The imperative for professional development in education. Washington, DC: Albert Shanker Institute.

Feldman, K. A. (1989). Reflections on the Study of Effective College Teaching and Student Ratings: One Continuing Quest and Two Unresolved Issues. In J. C. Smart (Ed.), Higher Education: Handbook of Theory and Research, 13(1). 35-74, New York: Agathon Press.

Grant, M. (2005). Faculty Development in Community Colleges: A Model for Part-Time Faculty, to Improve The Academy: Resources for Faculty, Instructional and Organizational Development, 23(6), 122-131.

Grant, M. R. (2000). Faculty Development in Two- Year Publicly Supported Community Colleges; CSCC 42nd Annual Conference, Southern University Carbondale.

Gullat, D. (1997). Use of Faculty Development Activities to Improve the Effectiveness of U.S Institutions of Higher Education, Presented at the Annual Meeting of the Professional and Organizational Development Network in Higher Education.

Jennings, C. M. (1991). Trends in Colleges' and universities' faculty development programs. The Journal of Staff, Program, & Organization Development, 9(1). 147-154.

Kabakci, I. & Odabasi, F. (2008). The Organization of the Faculty Development Programs for Research Assistant: The Case of Education Faculty in Turkey. The Turkish Online Journal of Education Technology, 7(3). 66-84.

Lieberman, M. J. & Wilkins, E. A. (2009): The Professional Development Pathways Model: From Policy to Practice, Kappa Delta Pi Record, 42(3). 124-128.

Morrison, D. E. & Randall, N. (2000). Campus-Based Professional Development: A Descriptive Study of Structures and Practices. Canada Center for Curriculum, Transfer and Technology.

Professional and organizational growth in higher education. (2020). Professional and organizational growth network in higher education. Retrieved from: https://podnetwork.org

Resnik, D. B. (1983). The Ethics of Science; New York: Rutledge.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 981
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 541


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب