آمار

تعداد نشریات24
تعداد شماره‌ها457
تعداد مقالات3,546
تعداد مشاهده مقاله5,140,816
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,326,149
حافظی, اکرم. (1400). پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران. نظریه و عمل در تربیت معلمان, 10(2), 61-86.
اکرم حافظی. "پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران". نظریه و عمل در تربیت معلمان, 10, 2, 1400, 61-86.
حافظی, اکرم. (1400). 'پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران', نظریه و عمل در تربیت معلمان, 10(2), pp. 61-86.
حافظی, اکرم. پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران. نظریه و عمل در تربیت معلمان, 1400; 10(2): 61-86.

پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران

مطالعات آموزشی و آموزشگاهی
دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 27، مرداد 1400، صفحه 61-86    اصل مقاله (853.05 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسنده
اکرم حافظی*
استادیار دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی خودکنترلی براساس مهارت‌های اجتماعی و رفتاری دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دبستان‌های استثنایی شهر تهران انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. جامعة آماری پژوهش همة دانش‌آموزان دختر و پسر با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر در دبستان‌های استثنایی شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396، شامل 196 دانش‌آموز (87 دختر و 109 پسر) بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای از میان آنان انتخاب شدند. داده‌ها با پرسشنامه‌های مهارت‌های اجتماعی و رفتاری گرشام و الیوت- فرم‌ معلم (1990) و خودکنترلی کندال و ویلکاکس (1979) جمع‌آوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها با نظر متخصصان علوم تربیتی، و پایایی آن‌ها به روش آلفای کرونباخ به ترتیب، با ضرایب 93/0 و 83/0 تأیید شد. یافته‌ها نشان داد بین ابعاد مختلف مهارت‌های اجتماعی (همکاری، قاطعیت و خویشتن‌داری) با خودکنترلی در دانش‌آموزان دختر و پسر رابطة مثبت وجود دارد و بین دو بعد از مشکلات رفتاری (رفتار بیرونی و بیش‌فعالی) با خودکنترلی رابطة منفی وجود دارد، اما بین بعد رفتار درونی با خودکنترلی رابطة معناداری وجود ندارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد ابعاد مهارت‌های اجتماعی و رفتاری خودکنترلی را در دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دختر (01/0>P، 40/39F=) و پسر (01/0>P، 182/55F=) پیش‌بینی می‌کنند. نتایج تحلیل واریانس یک‌‌طرفه نشان داد خودکنترلی در دانش‌آموزان با نیازهای ویژة آموزش‌پذیر براساس تحصیلات مادر و پدر، طبقة شغلی سرپرست خانواده و سن آن‌ها تفاوت معناداری ندارد. همچنین، خودکنترلی در دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی آموزش‌پذیر دختر و پسر تفاوت معناداری نداشت.
کلیدواژه‌ها
آموزش‌پذیر؛ خودکنترلی؛ دانش‌آموزان با نیازهای ویژة ذهنی؛ مشکلات رفتاری؛ مهارت‌های اجتماعی
عنوان مقاله [English]
Prediction of Self-control based on Social and Behavioral Skills of the Educable Mentally Retarded Students of the Exceptional Primary Schools of Tehran
نویسندگان [English]
Akram Hafezi
Assistant Professor, Farhangian University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The purpose of this study was to predict self-control based on social and behavioral skills of the educable mentally retarded students at the exceptional primary schools of Tehran. The research method was descriptive correlational. Statistical population of this study included all male and female educable mentally retarded students in Tehran's exceptional primary schools in the academic year of 2017-2018 which 196 students (87 girls and 109 boys) were selected by cluster random sampling as the research sample. To collect data, standard social skills rating system- teacher form (Gresham & Elliott, 1990) and self-control measures (Kendall and Wilcox, 1979) were used. The face and content validity of the questionnaires according to the experts of the educational sciences and their reliability were confirmed by the Cronbach's alpha method with coefficients of 0.93 and 0.83, respectively. Findings showed that there is a positive and significant relationship between different dimensions of social skills (cooperation, assertion and self-control) with self-control in male and female students. There is a negative and significant relationship between two dimensions of behavioral problems (extraversion and hyperactivity) with self-control, but there is no significant relationship between introversion and self-control. Multivariate regression analysis showed that dimensions of social and behavioral skills significantly predicted self-control of female educable mentally retarded students (F= 39.40, P <0.01) and self-control of male educable mentally retarded students (F= 55.182, P <0.01). The results of one-way ANOVA indicated that there was no significant difference between self-control in educable retarded students based on the mother and father's education, the occupation level of the head of household and their age. Also, there was no significant difference between self-control in male and female educable mentally retarded students. Therefore, the results of the research show that improvement of social skills in mentally retarded students leads to self-control in them.
کلیدواژه‌ها [English]
Behavioral problems, Educable, Mental retardation, Self-control, Social skills
مراجع

حبیبی، معصومه، و نریمانی، مهدی (1397). بررسی رابطة اعتماد سازمانی با نگرش‌های شغلی کارکنان با درنظرگرفتن نقش میانجی قرارداد روان‌شناختی. مدیریت منابع انسانی در صنعت نفت، ۹(۳۶)؛ ۱88-۱59.

فاضل، امیر، کمالیان، امین‌رضا، خجسته، غلامرضا، و فاضل، علی (1390). نقش اعتماد در نوآوری سازمانی: پژوهشی در یک سازمان ایرانی بخش خدمات. فرایند مدیریت و توسعه، 24(3)، 88-72.

قادری، سیما، سیادت، علی، و شمس مورکانی، غلامرضا (1391). رابطة ادراک عدالت سازمانی و درگیری عاطفی و ذهنی در بین دبیران دورة متوسطه شهر اصفهان. رویکردهای نوین آموزشی، 7(1)، 72-49.

قنبری، سیروس، و عرفانی‌زاده، فریبرز (1396). نقش اعتماد سازمانی در تعدیل بدبینی سازمانی‌کارکنان. مطالعات رفتار سازمانی، 6(2)، 148-125.

 کلانتری، خلیل (1388). مدل‌سازی معادلات ساختاری در تحقیقات اجتماعی – اقتصادی. تهران: انتشارات فرهنگ صبا.

معمارزاده، غلامرضا، و خدایی محمودی، رضا(1388). طراحی الگوی عدالت سازمانی اثربخش برای سازمان‌های دولتی ایران. پژوهش‌های مدیریت، 20(62)، 64-48.

نیکنامی، مصطفی، تقی‌پورظهیر، علی، دلاور، علی، و غفاری مجلج، محمد (1389). بررسی پایایی و روایی پرسشنامة نوآوری سازمانی آمید و همکاران 2002. اندازه‌گیریتربیتی، 1(3)، 119-101.

Akram, T., Lei, S., Haider, M. J., & Hussain, S. T. (2020). The impact of organizational justice on employee innovative work behavior: Mediating role of knowledge sharing. Innovation & Knowledge, 5(2), 117-129.

Almansour, Y. M., & Minai, M. S. (2012). The relationship between organizational justice components and innovative behavior in Arab society. Evidence from government department in Jordan. Middle-East Journal Of Scientific Research, 12(1), 46-51.

Amabile, T. M. (1996). Creativity in context. Boulder, CO: Westview Press, Inc.

Amid. I., Belli, R. F., Sohn, W., & Toussaint, L. (2002). Internal consistency and reliability of a questionnaire assessing organizational innovation in two schools of dentistry. Dental Education, 66(4), 469-477.

Bozic, B., Siebert, S., & Martin, G. (2019). A strategic action fields perspective on organizational trust repair. European Management Journal, 37(1), 58-66.

Butler Jr, J. K. (1991). Toward understanding and measuring conditions of trust: Evolution of a conditions of trust inventory. Management, 17(3), 643-663.

Chapman, G., & Hewitt-Dundas, N. (2018). The effect of public support on senior manager attitudes to innovation. Technovation, 69, 28-39.

Chen, S. Y., Wu, W. C., Chang, C. S., Lin, C. T., Kung, J. Y., Weng, H. C., ... & Lee, S. I. (2015). Organizational justice, trust, and identification and their effects on organizational commitment in hospital nursing staff. BMC Health Services Research, 15(1), 1-17.

Cheng, S., & Li, A. (2018). Improve Professional managers’ Innovation capability under the background of Internet. Procedia Computer Science, 139, 481-488.

 Child, J., & Mollering, G. (2003).Contextual Confidence and Active Trust Development in the Chinese Business Environment. Organizational Science, 14(1), 69-80.

Chowdhury, S. (2005). The role of affect- and cognition-based trust in complex knowledge sharing. Managerial Issues, XVII (3), 310-326.

Clark, K., & James, K. (1999). Justice and positive and negative creativity. Creativity

Clegg, C., Unsworth, K., Epitropaki, O. & Parker, G. (2002). Implicating trust in the innovation process. Occupational and Organizational Psychology, 75,409-422.

Colquitt, J. A., Scott, B. A., Judge, T. A., & Shaw, J. C. (2006). Justice and personality: Using integrative theories to derive moderators of justice effects. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 100(1), 110-127.

Daft, R. L. (2005) Management. 7th ed. Mason, OH: Thomson. Directions for future research. Research in Personnel and Human Resource Management, 22, 165-217.

Drucker, P. F. (1998). The discipline of innovation. Harvard Business Review, 76(6), 149-157.

Eberlin, R., & Tatum, Ch. (2005). Organizational justice and decision making ( When good interactions are not enough). Management Decision, 43(7/8). 1040-1048.

Ellonen, R., Blomqvist, K., & Puumalainen, K. (2008). The role of trust in organizational innovativeness. European Journal of Innovation Management, 11(2), 160-181.

Greenberg, J., & Cropanzano, R. (2001). Advanced in organizational justice. Stanford University press, Stanford, CA.

Imamoglu, S. Z., Ince, H., Turkcan, H., & Atakay, B. (2019). The effect of organizational justice and organizational commitment on knowledge sharing and firm performance. Procedia Computer Science, 158, 899-906.

James, K., Brodersen, M., & Eisenberg, J. (2004). Workplace affect and workplace

Jiang, Y., & Chen, W. K. (2017). Effects of organizational trust on organizational learning and creativity. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 13(6), 2057-2068.

Kaneshiro, P. (2008). Analyzing the organizational justice, trust, and commitment relationship in a public organization. ProQuest.

Kane‐Urrabazo, C. (2006). Management's role in shaping organizational culture. Nursing Management, 14(3), 188-194.

Karkoulian, S., Assaker, G., & Hallak, R. (2016). An empirical study of 360-degree feedback, organizational justice, and firm sustainability. Business Research, 69(5), 1862-1867.

Kim, S. (2009). Managerial leadership, the climate for creativity and innovation and performance. Local Government Paper Prepared for the PMRA Conference, 2009, Columbus, Ohio.

Kurtzberg, T. R., & Amabile, T. M. (2001). From Guilford to creative synergy: Opening the black box of team-level creativity. Creativity Research Journal, 13(3-4), 285-294.

Lambert, E. (2003). The impact of organizational justice on correctional staff. Criminal Justice, 31(2), 155-168.

Lee, G., & Teo. A. (2005). Organizational restructuring: Impact on trust and work satisfaction. Asia Pacific Journal of Management, 22, 23–39.

Levin, D. Z. & Cross, R. (2004). The strength of weak ties you can trust: the mediating role of trust in effective knowledge transfer. Management Science, 50(11), 1477-1490.

McMilan, W. J. (2010). Your thrust is to understand'-how academically successful students learn. Teaching in Higher Education, 15(1), 1-13.

Mishra, A. K. (1996). Organizational responses to crisis: The centrality of trust. In R. M. Kramer, T. R. Tyler (Eds.), Trust inorganizations: Frontiers of theory and research (pp.261-287). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Moye, M. J., & Henkin, A. B. (2006). Exploring associations between employee empowerment and interpersonal trust in managers. Management Development, 25(2), 101-117.

Niehoff, B. P., & Moorman, R. H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management Journal, 36(3), 527-556.

Nyhan, R. C., & Marlowe Jr, H. A. (1997). Development and psychometric properties of the organizational trust inventory. Evaluation Review, 21(5), 614-635.

Paine, K. D. (2003). Guidelines for measuring trust in organizations. The Institute for Public Relations, 9-10.

Perry, R. W., & Mankin, L. D. (2007). Organizational trust, trust in the chief executive and work satisfaction. Public Personnel Management, 36(2), 165-179.

Pucetaite, R. (2014). Stimulating organizational innovativeness through ethical leadership practices: the mediating role of organizational trust. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 156, 231-235.

Rawlins, B. R. (2008). Measuring the relationship between organizational transparency and employee trust. Public Relations, 2(2), 311-320.

Saad, S. K., & Elshaer, I. A. (2020). Justice and trust’s role in employees’ resilience and business’ continuity: Evidence from Egypt. Tourism Management Perspectives, 35, 1-12.

Shalley, C. E., Zhou, J., & Oldham, G. R. (2004). The effects of personal and contextual the black box of team level creativity. Creativity Research, 13, 285-294.

Stål, H. I., & Babri, M. (2020). Educational interventions for sustainable innovation in small and medium sized enterprises. Cleaner Production, 243, 1-12.

Szulanski, G., Cappetta, R., & Jensen, R. J. (2004). When and how trustworthiness matters: knowledge transfer and the moderating effect of causal ambiguity. Organization Science, 15(5), 600-613.

Tan, H. H., & Tan, C. S. F. (2000). Toward a differentiation of trust in supervisor and trust in organization. Genetic, Social and General Psychology Monographs, 126(2), 241-260.

Tyler, T. R. (1999). Why people cooperate with organizations: An identity-based perspective. In R. I. Sutton & B. M. Staw (Eds.), Research in Organizational Behavior, 21, 201–246.

Vanhala, M., Heilmann, P., & Salminen, H. (2016). Organizational trust dimensions as antecedents of organizational commitment. Knowledge and Process Management, 23(1), 46-61.

Yang, J. (2005). The role of trust in organizations: Do foci and bases matter?. Doctoral Dissertation, Faculty of the Louisiana State University and Agricultural and Mechanical College.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 463
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 858


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب