پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 457 |
| تعداد مقالات | 3,546 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,140,812 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,326,145 |
تبیین و بررسی نشانگرهای نوآوری محتوای برنامه های درسی هنر مدارس | ||
| مطالعات آموزشی و آموزشگاهی | ||
| دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 30، اردیبهشت 1401، صفحه 169-192 اصل مقاله (1.35 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| مجید امیری1؛ ستاره موسوی* 2 | ||
| 1مربی، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
| 2دکتری تخصصی برنامه‌ریزی درسی و استاد مدعو دانشگاه فرهنگیان، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف مطالعة حاضر تبیین و بررسی نشانگرهای نوآوری محتوای برنامههای درسی هنر است. پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی- پیمایشی، با رویکرد ترکیبی است. جامعة پژوهش در بخش کیفی، جمعی از صاحبنظران آموزش هنر داخلی و خارجی و متخصصان برنامههای درسی در سطح کشور بودند، که به روش هدفمند و شبکه‌ای و با معیار اشباع نظری داده‌ها 19 نفر از آنان انتخاب شد، در بخش کمَی، شامل 1969 نفر از معلمان ناحیه‌های 1، 3 و 4 اصفهان بوند که 170 نفر به روش طبقهای انتخاب شده‌اند. دادههای پژوهش از طریق مصاحبة نیمه‌ساختاریافته و پرسشنامة محقق‌ساخته گردآوری شد. برای تعیین روایی مصاحبه و پرسشنامه از روایی محتوا، و برای برآورد پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافتههای کیفی بر اساس مقوله‌بندی و یافتههای کمی با آمارهای توصیفی و استنباطی تحلیل شد. طبق نتایج تحقیق مهمترین نشانگرها عبارت است از استقرار سامانة بهروزکردن سرفصل‌های موجود، توجه به درس‌ها و موضوع‌های تلفیقی و همگرا، کاربست رویکرد دانش محوری بر پایة خلاقیت و با تأکید بر تقویت همزمان توانمندیهای علمی و هنری در تدوین محتوا،توجه به تفاوت‌های فردی در حین فرایند تدوین محتوای برنامة درسی هنری، حاکم‌کردن قابلیتهای هنری و زیباشناختی بر محتوای برنامههای درسی، توجه به آموزههای هنر اسلامی در راستای تدوین محتوا. یافتههای پژوهش در بخش کمی نیز نشان داد میزان کاربست نشانگرهای نوآوری در محتوای برنامههای درسی هنری بیشتر از سطح متوسط است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| برنامه درسی هنر؛ محتوای برنامه درسی؛ نوآوری محتوا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Determenation and Study of Innovation Indicators in the Content of Art Curricula in Schools | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Majid Amiri1؛ setareh Mousavi2 | ||
| 1Instructor, Department of Education and Psychology, PayameNour University, Tehran, Iran. | ||
| 2Ph.D. in Curriculum Planning and Lecturer in Farhangian University, Department of Education and Psychology, Isfahan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The present study aims to determination of Innovation Indicators in the content of art curricula in schools. The present work is applied and descriptive- analysis study. Qualitative and quantitative methods have been used in order to carry out the research. The statistical population was the qualitative part of all faculty members In Isfahan Art University, internal and external authorities in art education throughout the country out of whom 19 were network and purposefully selected as samples. The statistical population in the quantitative part consisted of 1969 teachers of Isfahan whom 170 people were randomly selected.The research data were collected from semi-structured interviews and realized questionnaires According to these results, in both parts, the most important Innovation Indicators in the content of art curricula consist of: Deployment to refresh the outline, - Due to the integrated and convergent disciplines and , Application of knowledge-based approach with an emphasis on creativity and at the same time strengthening the scientific and artistic capabilities in content development- Ruling the artistic and aesthetic capabilities on the content of the curriculum- According to the teachings of Islamic art in order to develop content- The application of national and international standards in the development of curriculum content Art- The application of innovative approaches in the development of the arts curriculum content, Training content is based on the teachings of cognitive and metacognitive- According to the three areas of knowledge, skills and attitudes in the development of the arts content- Instead of emphasizing the indicative content prescriber Moreover, the findings in this research in the quantitative part showed that the application of innovation indicators for content of art curricula” are more than medium. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Art curriculum, Content curriculum, Content innovation | ||
| مراجع | ||
|
ارجمند، کیومرث، و ارجمندی، بهزاد (1397). اثربخشی برنامههای پرورش خلاقیت در برنامة درسی هنر بر خلاقیت دانش‌آموزان دورة ابتدایی. رویش روانشناسی، 7(4)، 88-65.
اُرنشتاین، آلن سی، و فرانسیس پی، هانکینس (1392). برنامه درسی: مبانی، اصول و مباحث. ترجمة محمد قدسی احقر. تهران: انتشارات دانشگاه آزاد.
آزاد، ناصر، و ارشدی، ایمان (1388). بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی بر در حمایت از نوآوری (مورد کاوی شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران). بررسی‌های بازرگانی، 36، 38-26.
شرفی، حسن، و سلسبیلی، نادر (1393). اثرگذاری فرصت‌های یادگیری، در تعامل نظریه و عمل برنامة درسی و آموزش هنر. مطالعات فرهنگ - ارتباطات، 11(11)، 96-72.
فتحی واجارگاه، کوروش. و نورزاده، داریوش (1387). درآمدی بر برنامه‌ریزی درسی دانشگاهی. تهران: نتشارات مؤسسة پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی.
کیان، مرجان، و مهرمحمدی، محمود ( 1392). شناسایی وجوه و ابعاد مغفول برنامة درسی هنر دورة ابتدایی. پژوهش‌های آموزش و یادگیری، 20(3)، 18-1.
مهدیزاده، آیدین، عصاره، علی، مهرمحمدی، محمود، و امام‌جمعه، محمدرضا (1398). تبیین دیدگاه صاحبنظران دربارة عناصر برنامة درسی آموزش هنر برای ارائة الگوی برنامة درسی تربیت معلم هنر. مطالعات برنامة درسی آموزش عالی، 19، 121-89.
مهرمحمدی، محمود (1383). آموزش عمومی هنر (چیستی، چرایی و چگونگی). تهران: انتشارات مدرسه.
موسوی، ستاره، و رجایی‌پور، سعید (1398). بررسی نشانگرهای نوآوری در ارزش‌یابی برنامههای درسی درس هنر دورة ابتدایی و میزان کاربست آن‌ها. پژوهشنامة نقاشی و گرافیک، 2(3)، 243-229.
Abaci, O. (2013). Concept education by art education and an investigation on the opinions of teacher candidates about the different concept. Procedia-Social and Behavioral Sciences,106, 690-695. Aesaert, K., Vanderlinde, R., Tondeur, J., & van Braak, J. (2013). The content of educational technology curricula: a cross-curricular state of the art. Education Tech Research Dev, 61, 131–151. Anderson, J. (2010). Building capacity of teacher’s faculties in technology pedagogy integration for improved and learning, Asia and Pacific Regional Bureau for Education, 12(3), 95-103. Aysel, Y. (2014). As an approach to improving creativity in design education; Art of painting. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 141, 741 – 747. Barrasa, A. (2010). Integrating leadership behavior and climate perceptive team work: antecedents, structure, and influence and effectiveness in organization. Doctoral Dissertation. Madrid University. Bautista, A., Tan, L. S., Ponnusamy, L. D., & Yau, X. (2016). Curriculum integration in arts education: Connecting multiple art forms through the idea of ‘space’. Curriculum Studies, 48(5), 610-629. Dorn, C. M. (1999). Mind in Art (Cognitive Foundations in Art Education). New Jersy: Publishers Mahawah. Dreesmann, M., Grüner, H., & Schmidt, A. (2014). Creative Industries: a new sphere of activities for the University of the Arts? Aspirations, challenges and restraints of creative industries in the context of management education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 110, 587 – 594. Eisner, E. (1994) .Educational imagination, Stanford University Press. Eisner, E. W. (1972). Educating Artistic Vision. US: Collier Macmilland Publishers Evenbeck, S., & Johnson, K. E. (2012). Students must not become victims of the completion agenda. Liberal Education, 98(1), 26-33. Ewing, R. (2020). The Australian Curriculum: The Arts. A critical opportunity. Curriculum Perspectives, 1-7. Filimowicz, M. A., & Tzankova, V. K. (2014). Creative making, large lectures, and social media: Breaking with tradition in art and design education. Arts & Humanities in Higher Education, 10, 1-17. Grüner, H. (2012). Management für Kreativunternehmen.[Management for creative businesses] In: H. Grüner & E.D. Konrad (Eds.), Edition Kreativwirtschaft. [Edition creative industries.] Stuttgart: Kohlhammer. Hickman, R. (2000). Art Education 11-18. London and New York: Continuum. Konrad, E. D. (2010). Kulturmanagement und Unternehmertum. [Cultural management and entrepreneurship.] In H. Grüner & E.D. Konrad(Eds.), Edition Kreativwirtschaft. [Edition creative industries.] Stuttgart: Kohlhammer. Molderez, I., & Ceulemans, K. (2018). The power of art to foster systems thinking, one of the key competencies of education for sustainable development. Cleaner Production, 186, 758-770. Moreno, J. M. (2010).The dynamics of curriculum design and development: in school knowledge in a comparative and historical perspective. In: Benavot, A.; Braslavsky, C., eds.Changing curricula in primary and secondary education. Hong Kong: Comparative Education Re-search Centre.Pp 195–209. Nortvig, A. M., Petersen, K., Helsinghof, H., & Brænder, B. (2020). Digital expansions of physical learning spaces in practice-based subjects - blended learning in Art and Craft & Design in teacher education. Computers & Education, 159, 104-120. Oliver, Sh. L. (2008). Comprehensive curriculum reform as a collaborative effort of faculty and administrators in a higher education institution: A higher a case study based on grounded theory. Doctoral Dissertation. Kent State University. Peeco, S. (2009). Acceptation of educational innovation. Vocational Behavior, 48, 275-300. Rajab, T. (2013). Developing whole-class interactive teaching: meeting the training needs of Syrian EFL secondary school teachers. Doctoral Dissertation in Education, The University of York Department of Education. The National Art Education Association (2002). www.naea-reston.org Williams, N. (2006). Social research methods. Thousand Oaks: Sage. Wilson. S. (2002). Information Art (intersections of art, science, technology). London and Masschusetts: MIT Press. Wyse, D., & Ferrari, A. (2014). Creativity and education: comparing the national curricula of the states of the European Union and the United Kingdom. British Educational Research Journal, 2(4), 1-18. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 540 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 328 |
||