پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 25 |
| تعداد شمارهها | 504 |
| تعداد مقالات | 3,914 |
| تعداد مشاهده مقاله | 6,104,007 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,960,669 |
تحلیل روایت دفاع مقدس در مجموعه داستان ماه نیمروز نوشتۀ شهریار مندنیپور | ||
| پژوهش در آموزش زبان و ادبیات فارسی | ||
| مقاله 5، دوره 6، شماره 3، مهر 1404، صفحه 121-141 اصل مقاله (446.41 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.48310/rpllp.2025.21146.1282 | ||
| نویسندگان | ||
| تیمور مالمیر* 1؛ منور جان2 | ||
| 1گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
| 2گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مجموعه داستان ماه نیمروز نوشتۀ شهریار مندنیپور حاوی هشت داستان کوتاه است. دو داستان «رنگ آتش نیمروزی» و «دریای آرامش» از این مجموعه مستقیماً با دفاع مقدس مرتبط است. در این مقاله به تبیین و تحلیل ساختار روایت و ژرفساخت این دو داستان میپردازیم. پس از استخراج پیرفتها، به تحلیل ژرفساخت و شیوۀ روایت داستانها پرداختهایم. پیرفت مقدماتی و یازده پیرفت داستان «رنگ آتش نیمروزی» بهصورتِ زنجیرهای با هم ترکیب شدهاند. شش پیرفت داستان «دریای آرامش» بهصورتِ زنجیرهای با هم ترکیب شدهاند و ادامۀ منطقی و زمانی یکدیگرند. روایتهای هر دو داستان، تک محور و ساده هستند و هیچگونه پیچیدگی روایی ندارند. عمقبخشی مندنیپور به شخصیتهای جنگی و نظامی نیز بیانگر مصائب جنگ و ضرورت پرهیز از نزاع است. در داستان «رنگ آتش نیمروزی»، ژرفساخت درگیری انسان با حیوان و پیروزی خوی حیوانی و بازگشت انسان به خصلتهای اولیۀ او نیز متناسب با بیان عوارض و مضرات جنگ است. نویسنده در «دریای آرامش»، جنگ را از منظری دیگر نگریسته است؛ رزمندۀ ایرانی بهرغمِ کینۀ اولیهاش، وقتی با سرباز بیاسلحه، بیدفاع و نابینای دشمن مواجه میشود، جنگ را فراموش میکند و حس انسانیاش بر کینهاش میچربد و برای نجات دشمن، زندگی خود را به مخاطره میاندازد. نحوۀ استفادۀ نویسنده از علامت تعلیق در هر دو داستان، بخشی از ساخت داستان و خلاقیّت هنری نویسنده است و صرفاً یک کلیشة نگارشی مشخص نیست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| "شهریار مندنیپور"؛ "مجموعه داستان ماه نیمروز"؛ "داستان رنگ آتش نیمروزی"؛ "داستان دریای آرامش"؛ "ادبیات دفاع مقدس" | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of the Holy Defense Narrative in the Story Collection of the Midday Moon Written by Shahriar Mandanipour | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Teymoor Malmir1؛ Munevver Can2 | ||
| 1Department of Persian Language and Literature, Faculty of Language and Literature, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran | ||
| 2Department of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Tehran University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The Noon Moon, a short story collection by Shahriar Mandanipour, consists of eight stories, among which The Color of Noon Fire and The Sea of Tranquility are directly related to the Iran–Iraq War (Sacred Defense).This article examines the narrative structure and deep structure of these two stories. After identifying their narrative functions, we analyze their underlying structures and modes of narration. In The Color of Noon Fire, the preliminary function and eleven subsequent functions are arranged in a chain-like sequence. Similarly, in The Sea of Tranquility, six functions are combined in a sequential and chronological manner. Both stories feature single-axis, straightforward narratives without structural complexity. Mandanipour’s characterizations of military figures highlight the afflictions of war and emphasize the necessity of avoiding conflict. In The Color of Noon Fire, the underlying structure—human confrontation with an animal,the triumph of animalistic instinct,and the regression of man to his primal nature—aligns with the author’s depiction of the destructive consequences of war.In The Sea of Tranquility, Mandanipour adopts a different perspective:the Iranian soldier, despite his initial enmity, forgets the war when confronted with a defenseless, unarmed, and blind enemy soldier.His humanity overcomes his hatred, compelling him to risk his own life to save the enemy. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| "Shahriar Mandanipour", "The Midday Moon", "The Color of Noon Fire", "The Sea of Tranquility", "Sacred Defense Literature" | ||
| مراجع | ||
|
برگر، آرتور آسا (1380). روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمة محمدرضا لیراوی، چ1، تهران: سروش.
پرینس، جرالد (1391). روایت شناسی (شکل و کارکرد روایت)، ترجمة محمد شهبا، چ1، تهران: مینوی خرد.
تشکری، منوچهر؛ قاسمپور، قدرت؛ بخشی، مریم (1394). «تحلیل پیرنگ در داستانهای کوتاه شهریار مندنیپور بر مبنای بوطیقای فرمالیسم»، هشتمین همایش پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، 570-551.
تودوروف، تزوتان (1382). بوطیقای ساختارگرا، ترجمة محمد نبوی، چ2، تهران: آگه.
تودوروف، تزوتان (1388). بوطیقای نثر (پژوهشهایی نو دربارة حکایت)، ترجمة انوشیروان گنجیپور، چ1، تهران: نی.
تولان، مایکل جی (1383). درآمدی نقادانه -زبانشناختی بر روایت، ترجمة ابوالفضل حرّی، چ1، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
تیموری، توحید (1403). «فضاهای هتروتوپیایی (دگرسان) در داستانهای شهریار مندنیپور: خوانشی فضا- مکان محور»، نقد ادبی، 17(65)، 49-91.
doi: 10.48311/ lcq.17.65.49
حنیف، محمد (1386). جنگ از سه دیدگاه (نقد و بررسی بیست رمان و داستان بلند جنگ)، چ1، تهران: صریر.
خانیان، جمشید (1383). از زمینه تا درونمایه (بررسی عناصر هفتگانۀ آثار ادبی در هفت اثر داستانی کوتاه از نویسندگان ایرانی)، چ1، تهران: سورۀ مهر.
رستمی، فرشته (1389). «ساختار صدا در داستانهای مندنیپور: نقش زاویه دید در صدای داستان»، بوستان ادب، 2(6)، 99-125.
ریمونـکنان، شلومیت (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمة ابوالفضل حری، چ1، تهران: نیلوفر.
سلطانی، فاطمه؛ خدادادی، نگار (1401). «بررسی مؤلفههای پلیدشهری در داستانهای مدرن مندنیپور». پژوهشنامه مکتبهای ادبی، 6(18)، 52-29.
شربتدار، کیوان؛ انصاری، شهره (1391). «گروتسک و ادبیات داستانی، بررسی مفهوم گروتسک و کاوش مصداقهای آن در داستانهای کوتاه شهریار مندنیپور»، ادبیات پارسی معاصر، 2(2)، 105-121.
کرمپور، فرزانه و مهری بهفر (1384). بازتاب1: نقدهایی بر ادبیات داستانی معاصر ایران، چ1، تهران: هیرمند.
کمپبل، جوزف (1377). قدرت اسطوره، ترجمۀ عباس مخبر، چ1، تهران: مرکز.
محمدی، ابراهیم؛ صادقی، سمیه؛ فاروقی هندوالان، جلیلاله (1390). «اسطورهای شدن زمان در چند داستان کوتاه شهریار مندنیپور»، فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، 19(70)، 137-166.
محمدی، محمد حسین و کریمی، طاهره (1391). پیش نمون و انواع آن در داستانهای شهریار مندنی پور، دوفصلنامه نقد داستان معاصر فارسی، 1(1)، 96-109.
محمدی، ابراهیم (1392). «برهمکنشی اسطوره و استعاره در داستان کوتاه شهریار مندنیپور»، فصلنامه متنپژوهی ادبی، 17 (58)، 29-45.
مکاریک، ایرناریما (1385). دانشنامه نظریههای ادبی، ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی، چ1، تهران: آگه.
مندنیپور، شهریار (1383). ارواح شهرزاد شهرزاد (سازهها، شگردها و فرمهای داستان نو)، چ1، تهران: ققنوس.
مندنیپور، شهریار (1388). ماه نیمروز، چ5، تهران: مرکز.
میرعابدینی، حسن (1386). صدسال داستان نویسی ایران، چ2، تهران: چشمه.
ناصری، شهلا و مالمیر، تیمور (1403). «پیکربندی روایت، کانونیسازی و نشانه-معناشناسی داستان کوتاه ماه نیمروز»، پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد، 2(2)، 49-78. doi: 10.22034/jls.2024.140795.1077 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 143 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 76 |
||