آمار
| تعداد نشریات | 17 |
| تعداد شماره‌ها | 106 |
| تعداد مقالات | 715 |
| تعداد مشاهده مقاله | 367,185 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 448,576 |
اثربخشی آموزش شناختی ارتقای امید بر کاهش اهمالکاری تحصیلی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه | ||
| مطالعات آموزشی و آموزشگاهی | ||
| مقاله 3، دوره 3، شماره 4، زمستان 1393، صفحه 49-65 اصل مقاله (4231 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
سید عدنان حسینی  1؛ حبیب الله قادرمرزی2؛ مسعود الماسی3؛ محمد صدیق قادری4
| ||
| 1مدرس دانشگاه فرهنگیان - پردیس شهید مدرس سنندج | ||
| 2مدرس دانشگاه فرهنگیان کردستان | ||
| 3سرپرست پردیس شهید مدرس کردستان | ||
| 4مدیر پژوهش پردیش شهید مدرس کردستان | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شناختی ارتقای امید بر کاهش اهمالکاری تحصیلی دانشآموزان پسر مدارس دورة دوم متوسطه شهرسنندج در سال تحصیلی 94-93 است. روش تحقیق در این مطالعه آزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بوده است و از مقیاس اهمالکاری لی بهعنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. روش مداخله، براساس الگویی است که لوپز و اسنایدر در سال (2003) ارائه کردهاند. بدین منظور ابتدا 40 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای برای نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه 20 نفری (یک گروه آزمایشی و یک گروه گواه) گمارده شدند. برنامة آموزش شناختی ارتقای امید طی 8 جلسه 90 دقیقهای و در مدت 8 هفتة متوالی به دانشآموزان ارائه شد. گروه آزمایشی، تحت آموزش شناختی ارتقای امید قرار گرفت؛ در حالی که گروه گواه در مدت آزمایش هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و با نرمافزار 19spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد میانگین رفتارهای اهمالکاری گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مراحل پسآزمون و پیگیری به طور معناداری کاهش یافته است (05/0>p). | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش شناختی ارتقای امید؛ اهمال کاری تحصیلی؛ دوره دوم متوسطه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The effect of cognitive hope enhancing training on reduction of academic procrastination in secondary high school boy students | ||
| نویسندگان [English] | ||
| seyyed adnan hosyni1؛ habibollah ghadermarzi2؛ masood almasi3؛ mohammadseddigh ghaderi4 | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of this study was to determine the effect of cognitive hope enhancing training on reduction of academic procrastination in secondary high school boy students city of Sanandaj (academic year 2014-15). This has been an experimental research with a pre-test, post-test plan and a control group and follow up stage. The Lay procrastination Scale were used as a research tool. The intervention method was based on a model that Lopez and Snyder (2003) presented. So first 40 students (20 experimental, 20 control) were selected using random clustering sampling and then randomly divided into two 20-person groups, (an experimental group and a control group). The experimental group was taken under cognitive hope enhancing training during 8 sessions (each 90 min) and 1 session per week, while the control group was not. Data analyzed using repeated measures analysis of variance Test using SPSS 19. The results showed that applying this program as an effective intervention, reduced their academic procrastination (p<0.05). | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| cognitive hope enhancing training, Academic Procrastination, Secondary High school | ||
| مراجع | ||
|
بلس، ادوانس (1384). روش جدید گام به گام در کاهش تأخیرها، روانشناسی تنبلی. ترجمة مهدی قراچهداغی. تهران: انتشارات دایره. حسینزاده، محمد (1388). بررسی رابطة بین اهمالکاری تحصیلی، کمالگرایی، اضطراب و شیوههای مقابله با استرس در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مشهد. پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشگاه ارومیه. حسینی، فریده السادات؛ خیر، محمد[a1] (1388). «پیشبینی تعللورزی رفتاری و تصمیمگیری با توجه به باورهای فراشناختی در دانشجویان»، مجلة روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال پانزدهم، شمارة 3، 265-273. شهنیییلاق، منیجه؛ سلامتی، سید عباس؛ مهرابی زاده هنرمند، مهناز و حقیقی، جمال (1385). «بررسی شیوع تعلل و تأثیر روشهای درمان شناختی-رفتاری و مدیریت رفتار بر کاهش آن در دانشآموزان دبیرستانی شهرستان اهواز». مجلة علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، دورة سوم، 13(30)، 1-3. صبحی قراملکی، ناصر؛ حاجلو، نادر و بابایی، کریم (1393). «اثربخشی آموزش مهارتهای مدیریت زمان براهمالکاری دانشآموزان». فصلنامه روشها و مدلهای روانشناختی[a2] ، 4(15)، 91- 101. نامداری، ک[a3] وروش؛ مولوی، حسین؛ ملک پور، مختار و کلانتری، مهرداد [a4] (1388). تأثیر آموزش شناختی ارتقای امید بر توانمندیهای شخصیتی مراجعین افسردهخو، شماره 3[a5] ، ص 21-34.
Alarcon, G. M.; Bowling, N. A. & Khazon, S. (2013). Great expectations: A meta-analytic examination of optimism and hope. Personality and Individual Differences, 54, (7), 821-827.
Alexander, E. S. & Onwuegbuzie, A. J. (2007). Academic procrastination and the role of hope as a coping strategy. Personality and Individual Differences, 42(7), 1301-1310.
Beck, T. A. (1976).Cognitive therapy and emotional disorders. New York: International Universities Press.
Burić, I. & Sorić, I. (2012). The role of test hope and hopelessness in self-regulated learning: Relations between volitional strategies, cognitive appraisals and academic achievement. Learning and Individual Differences, 22(4), 523-529.
Burka, J. B. & Yuen, L. M. (1983). Procrastination: why do it and what to do about it. Reading, MA: Addison-Wesley.
Burnam, A.; Komarraju, M.; Hamel, R. & Nadler, D. R. (2014). Do adaptive perfectionism and self-determined motivation reduce academic procrastination?. Learning and Individual Differences, 36, 165-172.
Çapan, B. E. (2010). Relationship among perfectionism, academic procrastination and life satisfaction of university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 1665-1671.
Corkin, D. M.; Shirley, L. Y.; Wolters, C. A. & Wiesner, M. (2014). The role of the college classroom climate on academic procrastination. Learning and Individual Differences, 32, 294-303.
Du, H. & King, R. B. (2013). Placing hope in self and others: Exploring the relationships among self-construals, locus of hope, and adjustment. Personality and Individual Differences, 54(3), 332-337.
Ellis, A. & Knaus, W. J. (1977).Overcoming procrastination. New York: Institute for Rational Living.
Feldman, D. B. & Kubota, M. (2014). Hope, self-efficacy, optimism, and academic achievement: Distinguishing constructs and levels of specificity in predicting college grade-point average. Learning and Individual Differences[k6] , 37, 210-216.
Hirschi, A.; Abessolo, M. & Froidevaux, A. (2015). Hope as a resource for career exploration: Examining incremental and cross-lagged effects. Journal of Vocational Behavior, 86, 38-47.
Jackson, T.; Weiss, K. E., & Lundquist, J. J. (2000). Does procrastination mediate the relationship between optimism and subsequent stress? Journal of Social Behavior and Personality, 16(1), 203–212.
Kandemir, M. & Palancı, M. (2014). Academic Functional Procrastination: Validity and Reliability Study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 194-198.
Lay, C. H. & Burns, P. (1991). Intentions and behavior in studying for an examination: The role of trait procrastination and its interaction with optimism. Journal of Social Behavior and Personality, 6, 605-617.
Lazarus, R. S. (2003). Does the positive psychology movement have legs? Psychological Inquiry, 14, 93–109.
Lopez, S. J. & Snyder .C. R. (2003). Positive Psychological Assessment: A Handbook of Models and Measures. Washington, D. C.: American Psychological Association.
Masten, A. S. & Coatsworth, J. D. (1998). The development of competence in favorable and unfavorable environments: Lessons from research on successful children. American Psychologist, 53, 205– 220.
Ozer, B. U. & Saçke, M. (2011). Effects of academic procrastination on college students’ life satisfaction. Procedia Social and Behavioral Sciences, 12, 512-519.
Pala, A.; Akyıldız, M. & Bağcı, C. (2011). Academic Procrastination Behaviour of Pre-service Teachers’ of Celal Bayar University. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 29, 1418-1425.
Pintrich, P. R & Schunk. D, H. (2002). Motivation in Education: Theory, Research, & Applications. New Jersey: Johnston.
Rand, K. L.; Martin, A. D. & Shea, A. M. (2011). Hope, but not optimism, predicts academic performance of law students beyond previous academic achievement. Journal of Research in Personality, 45(6), 683-686.
Safarzadeh, S. (2012). Connection Hope to Life with Psychology Obstinacy in Scholars Girl and Boy of Islamic Azad University Ahvaz Branch. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 1855-1859.
Scheier, M. F.; Carver, C. S. & Bridges, M. W. (2001).Optimism, pessimism, and psychological well-being. In E. C. Chang (Ed.), optimism and pessimism. Implications, for theory, research, and practice, 189-216.
Seligman, M. E. & Csikszentmihalyi, M. (2007). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55, 5–14.
Sirois, F. M. (2007)."I̕ II look after my health, later": A replication and extension of the procrastination-health model with community-dwelling adults. Personality and individual differences, 43, 15-26.
Snyder, C. R. (1994). The psychology of hope: You can get there from here. Simon and Schuster.
Snyder, C. R. (2000). The past and possible futures of hope. Journal of Social and Clinical psychology. Special Issue: Classical Sources of Human Strength. A Psychological Analysis, 19(1), 11–28.
Snyder, C. R. (2009). Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13, 249–275.
Snyder, C. R.; Cheavens, J. & Sympson, S. C. (1997). Hope: An individual motive for social commerce. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 1(2), 107-118.
Snyder, C. R.; LaPointe, A. B.; Jeffrey Crowson, J. & Early, S. (1998). Preferences of high-and low-hope people for self-referential input. Cognition & Emotion, 12(6), 807-823.
Steffen, L. E. & Smith, B. W. (2013). The influence of between and within-person hope among emergency responders on daily affect in a stress and coping model. Journal of Research in Personality, 47(6), 738-747.
Walker, L. J. S. (2004). Overcoming the patterns of powerlessness that lead to procrastination. In H. C. Schouwenburg, C. H. Lay, T. A. Pychyl, & J. R. Ferrari (Eds.), Counseling the Procrastinator in Academic Settings, 75-89.
Werner, Sh. (2012). Subjective well-being, hope, and needs of individuals with serious mental illness. Psychiatry Research, 196, 214–219.
Zakeri, H.; Esfahani, B. N. & Razmjoee, M. (2013). Parenting styles and academic procrastination. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 57-60.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 76 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 728 |
||
