پیوندهای مفید
آمار
| تعداد نشریات | 24 |
| تعداد شماره‌ها | 401 |
| تعداد مقالات | 3,078 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,388,048 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,787,423 |
تأثیر آموزش هوش اخلاقی بر سرمایه روان‌شناختی، سرمایه اجتماعی و نوع‌دوستی دانشجومعلمان پسر دانشگاه فرهنگیان | ||
| مطالعات آموزشی و آموزشگاهی | ||
| دوره 11، شماره 3 - شماره پیاپی 32، آبان 1401، صفحه 537-511 اصل مقاله (1.44 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| حسنعلی ویسکرمی1؛ جهانگیر کلانتر2؛ لیلا حیدریانی* 3 | ||
| 1استادیار، گروه روانشناسی، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران | ||
| 3دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 19 مهر 1397، تاریخ بازنگری: 22 آذر 1401، تاریخ پذیرش: 13 شهریور 1400 | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش هوش اخلاقی بر سرمایة روان‌شناختی، سرمایة اجتماعی و نوع‌دوستی دانشجومعلمان پسر دانشگاه فرهنگیان بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری شامل کلیة دانشجومعلمان پسر مشغول به تحصیل دانشگاه فرهنگیان اهواز در سال تحصیلی 97-1396 بود؛ که با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. مداخلة آموزشی هوش اخلاقی برای گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، پسآزمون روی دو گروه انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های سرمایة روان‌شناختی لوتانز (2007)، سرمایة اجتماعی دلاویز (1387) و گرایش‌های اجتماعی مطلوب کارلو و همکاران (2003)، که به ترتیب پایایی آنها 87/0، 88/0 و 89/0 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. پیش از آموزش، بین میانگین نمرات سرمایة روان‌شناختی، سرمایة اجتماعی و نوع‌دوستی گروه های آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری مشاهده نشد. پس از آموزش بین میانگین دو گروه در متغیرهای فوق، تفاوت معناداری ملاحظه شد؛ به گونه ای که میانگین نمرات این متغیرها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. بنابراین، میتوان گفت که آموزش هوش اخلاقی موجب افزایش سرمایة روان‌شناختی، سرمایة اجتماعی و نوع‌دوستی می شود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سرمایه اجتماعی؛ سرمایه روان‌شناختی؛ نوع‌دوستی؛ هوش اخلاقی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Effect of Ethical Intelligence Training on Psychological Capital, Social Capital and Altruism of Students Boy Teachers of Farhangian University | ||
| نویسندگان [English] | ||
| hasanali veiskarami1؛ jahangir kalantar2؛ leila heidaryani3 | ||
| 1Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, Iran | ||
| 2Ph.D Student in Educational Psychology, Lorestan University, Khoramabad, Iran | ||
| 3Ph.D. in Educational Psychology, Lorestan University, Khorram Abad, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The purpose of this research was to investigate the effect of moral intelligence training on psychological capital, social capital and altruism of male student teachers of Farhangian University. The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population consisted of all students of male teachers studying at Farhangian University of Ahvaz in the academic year of 2012-18; Using random sampling method, 40 individuals were selected and randomly assigned to two groups of experimental and control (20 experimental and 20 control group). The educational intervention of moral intelligence was performed for the experimental group, while the control group did not receive any training. After completion of the sessions, the post-test was performed on two groups. Data collection tools were Lutans psychological capital (2007) questionnaire, Delaouis social capital (2007) and desirable social tendencies of Carlo et al. (2003) their reliability was 0.87, 0.88 and 0.89, respectively. Multivariate analysis of covariance test was used to analyze the data. There was no significant difference between the mean scores of psychological capital, social capital and altruism of the experimental and control groups before training. After training, there was a significant difference between the two groups in the above variables, so that the mean scores of these variables increased in the experimental group compared to the control group (p <0.01). Therefore, it can be said that teaching moral intelligence increases psychological capital, social capital and altruism. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Altruism, Moral intelligence, Psychological kapital, Social capital | ||
| مراجع | ||
|
امامی، زهرا، مولوی، حسین، و کلانتری، مهرداد (1395). تحلیل مسیر اثر هوش معنوی و هوش اخلاقی بر خودشکوفایی و رضایت از زندگی در سالمندان شهر اصفهان. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 15(2)، 13-4.
امیدی، رسول، حیدربیگی، شهلا، و هواسی، کبری (1396). بررسی رابطة هوش اخلاقی و امید به زندگی. دومین همایش بینالمللی و چهارمین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت انسانی دانشگاه تهران.
بوریا، ملیکه (1394). پرورش هوش اخلاقی در کودکان. ترجمة فیروزه کاووسی، تهران: انتشارات رشد.
بهادری خسروشاهی، جعفر، هاشمی نصرتآباد، تورج، و باباپورخیرالدین، جلیل (1391). رابطة سرمایه روان‌شناختی با سرمایة اجتماعی دانشجویان دانشگاه تبریز. پژوهش و سلامت، مرکز تحقیقات توسعة اجتماعی و ارتقای سلامت گناباد، 2(1)، 71- 63.
بهشتیفر، ملیکه، و نکوییمقدم، محمود (1389). رابطة رفتار اخلاقی مدیران با رضایت شغلی کارکنان. اخلاق در علوم و فناوری، 5(1-2)، 73-67.
پورجمشیدی، مریم، و بهشتیراد، رقیه (1394). تأثیر هوش اخلاقی و سلامت روان بر شادکامی دانشجویان. پژوهشنامة روانشناسی مثبت، 1(4)، 66- 55.
پورنسایی، غزلسادات، ربیعی، فاطمه، و ستوده، سیدامیر (1392). رابطة سلامت روان و هوش معنوی با تابآوری در بین دانش‌آموزان پایة ششم شهرستان بندر انزلی، ششمین کنفرانس بینالمللی روانپزشکی کودک و نوجوان. دانشگاه علوم پزشکی تبریز.
توسلی، غلامعباس (1379). پایان نظم: سرمایة اجتماعی و حفظ آن. قم: نشر شرکت حکایت قلم نوین.
جعفری، عیسی، پورمحسنی، فرشته، قبادی، زهرا، و تکلویورنیاب، سمیه (1399). نقش هوش اخلاقی و سرمایة روان‌شناختی در پیشبینی سرمایة اجتماعی سربازان. روانشناسی نظامی، 11(41)، 39-27.
حسیندخت، آرزو، فتحیآشتیانی، علی، و تقیزاده، محمداحسان (1392). رابطة هوش معنوی و بهزیستی معنوی با کیفیت زندگی و رضایت زناشویی. روانشناسی دین، 6(2)، 74-57.
حسینزاده، طیبه، و رستگار، احمد (1392). رابطة سرمایههای روان‌شناختی و تمایل به ترک شغل با تأکید بر نقش واسطهای فرسودگی شغلی. مطالعات آموزشی و آموزشگاهی، 2(7)، 53-34.
خدابخشی کولایی، آناهیتا، حیدری، صدیقه، خوش‌کنش، ابوالقاسم، و حیدری، محمود (1392). ارتباط هوش معنوی با تابآوری در برابر استرس و ترجیح روش زایمان در بین زنان باردار. زنان، مامایی و نازایی، 16(58)، 8-15.
دلاویز، علی (1387). بررسی سرمایة اجتماعی در بین معلمان شهرستان مریوان. نشریة زریبار، 5(65-66)، 71-65.
رحیمی، حمید، و محمدیان، آسیه (1394). تحلیل روابط ساده و چندگانة بین هوش اخلاقی و سرمایة اجتماعی با میزان مسئولیتپذیری دانشجویان دانشگاه. مطالعات توسعة اجتماعی – فرهنگی، 4(1)، 95-69.
رقیبی، مهوش، و ربانی، مرجان (1391). تأثیر آموزش مهارتهای خوشبینی بر هوش هیجانی پسران کانون اصلاح و تربیت شهر کرمان. مطالعات روانشناسی تربیتی، 9(15)، 124-108.
زارعخلیلی، معصومه (1392). رابطة هوش اخلاقی و تعالی معنوی با امید به زندگی در مدارس آموزش و پرورش ناحیة یک شیراز. پایان‌نامة کارشناسی ارشد، رشتة مشاوره، دانشگاه مرودشت.
ساروخانی، باقر (1390). سرمایة اجتماعی: ابعاد، شاخصها و دیدگاهها. نشریة مجازی، 1(1)، 51-41.
سلیکمن، مارتی (1383). کودک خوشبین. ترجمة داورپناه، تهران: رشد.
سوری، حسین، حجازی، الهه، و سورینژاد، محسن (1393). رابطة تابآوری و بهزیستی روان‌شناختی: نقش واسطهای خوشبینی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 15(1)، 15-5.
سیادت، سیدعلی، کاظمی، ایرج، و مختارپور، مرضیه (1388). رابطة بین هوش اخلاقی و رهبری تیمی در مدیران آموزشی و غیر آموزشی از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان 1388. مدیریت سلامت، 12(36)، 69-61.
شیرزاد، فاطمه، و نوذری، معصومه (1394). نقش واسطهای تحریفهای شناختی در رابطة بین هوش اخلاقی و خودکارآمدی عمومی. اولین همایش علمی پژوهشی روانشناسی، علوم تربیتی و آسیبشناسی جامعه. https://civilica.com/doc/439008/
عبدالهی، محمد، و موسوی، میرطاهر (1386). سرمایة اجتماعی در ایران: وضعیت موجود، دورنمای آینده و امکانشناسی گذار. رفاه اجتماعی، 6(25)، 233-195.
کشاورزی، سمیه، و یوسفی، فریده (1391). بررسی رابطة هوش معنوی، عاطفی و تابآوری. روانشناسی، 16(3)، 299-318.
گلمحمدنژاد، غلام‌رضا، رنجبر، فاطمه، و عدالت‌زاده، گلنار (1392). بررسی اثر معنادرمانی بر نگرش به ازدواج دانشجویان و امید به زندگی. آموزش و ارزشیابی، 6(24)، 37-35.
گلمحمدیان، محسن (1393). مقایسة مؤلفههای هوش اخلاقی در زنان سازگار و ناسازگار. اولین همایش روانشناسی خانواده، انجمن روانشناسی خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز.
لینک، داگ، و کی پل فرد (1388). هوش اخلاقی. ترجمة علی‌محمد گودرزی، تهران: رسا.
محبی نورالدین، محمدحسین، شهنیییلاق، منیجه، و شریفی، حسنپاشا (1393). رابطة سرمایة روان‌شناختی (امید، خوشبینی، تابآوری و خودکارآمدی) با هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 11(13)، 79-61.
محمدی، سمیه، نخعی، نوذر، برهانی، فریبا، و روشنزاده، مصطفی (1392). ابعاد هوش در حرفة پرستاری یک مطالعة توصیفی- مقطعی در شرق ایران. مجلة ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، 6(5)، 66-57.
محمودی، اعظم، خانی، لطفعلی، و غفاری، مظفر (1396). بررسی همبستگی هوش اخلاقی و نوع‌دوستی با نگرش پرستاران نسبت به رعایت حقوق بیماران. مجلة آموزش پرستاری، 5(2)، 56- 49.
مظاهریراد، حسن (1390). مروری بر مفهوم رفتار اخلاقی در سازمانها. مهندس مشاور، 64.
نریمانی، محمد و غفاری، مظفر (1392). نقش هوش اخلاقی و اجتماعی در پیشبینی تابآوری و کیفیت زندگی والدین کودکان دارای ناتوانی یادگیری. ناتوانی یادگیری، 5(2)، 128-106.
هادیتبار، حمیده، نوابینژاد، شکوه، و احقر، قدسی (1390). تأثیر آموزش هوش معنوی روی کیفیت زندگی همسران جانباز. طب جانباز، 4(2)، 11-1.
یاسمینژاد، پریسا (1393). تأثیر آموزش هوش اخلاقی بر مسئولیتپذیری، همدلی هیجانی، اخلاق تحصیلی و بخشودگی بینفردی دانش‌آموزان دختر پایة سوم مقطع متوسطه. پایان‌نامة دکتری، روانشناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز.
یاعلی، فاطمه، و گرجی، یوسف (1395). بررسی اثربخشی آموزش هوش اخلاقی به روش قصه‌گویی بر افزایش رفتارهای نوع‌دوستی پسران پیش‌دبستانی شهرستان نجفآباد. پنجمین کنفرانس بینالمللی روانشناسی، مشاوره و مددکاری اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر.
یعقوبی، ابوالقاسم، و نسائیمقدم، بیان (1398). اثربخشی روش مداخلهای روانشناسی مثبتگرا بر بهزیستی روان‌شناختی نوجوانان. روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 25(1)، 25-14.
Arnold, L. (2002). Assessing professional behavior: yesterday, today, and tomorrow. Academic Medical. 77(6), 502-15.
Avey, J. B.., Luthans, F., & Jensen, S. (2009). Psychological capital: A positive resource for combating employee stress and turnover. Human Resource Management, 485, 677-693.
Avolio, B. J. (2006). The high impact leader. New York: Mc Grow Hill.
Brown, R. C. H. (2013). Moral responsibility for (un)healthy behavior. Journal of Medical Ethics, 39(11), 695-698.
Buchanan, G. M., Gardenswartz, C. A., & Seligman, M. E. P. (1999). Physical health following a cognitive–behavioral intervention. Preventionand Treatment, 2(10), 159-171.
Bullen, P., & Onyx, J. (2005). Measuring social capital in five communities in NSW, a practitioner’s guide. Australia: Management Alternatives Pty Ltd. 2034.
Carlo, G., Hausmann, A., Christiansen, S., & Randell, B. A. (2003). Socio cognitive and behavioral correlates of a measure of prosocial tendencies for adolescents’ psychology. Department of Faculty Publications, Department of psychology.
Clarken, H. (2009). Moral intelligence in the schools. Online submission, Paper Presented at the Annual Meeting of the Michigan Academy of Sciences.
Coleman, J. (1988). Social capital in the creation of human capital, American Journal of Sociolog , 94, 95-120.
Cooper, C. D. (2005). Just joking around? Employee humor expression as an ingratiatory behavior. Academic Manage Rev, 30(4), 765-776.
Damon, W., Lerner. R. M.,& Eisenberg, N. (2006). Handbook of child psychology, social, emotional, and personality development. John Wiley & Sons
Eisenberg, N., Guthrie, I. K., Murphy, B. C., Shepard, S. A., Cumberland, A., & Carlo, G. (1999). Consistency and development of prosocial dispositions: a longitudinal study. Child Dev. 70(6), 1360-72.
Feldman, T. R., & Assaf, S. (1999). Social capital: Conceptual frameworks and empirical evidence, the world bank, social capital initiative, working paper, 5.
Fry, P. (1995). Perfectionism, humor, and optimism as moderators of health outcomes and determinants of coping styles of women. Genet Soc Gen PsycholMonogr; 12(1), 211-245.
Fucuyama, F. (1999). Social capital and civil society. Conference on Second Generation Reforne.
Golman, D. (2007). Primal leadership: Realizing the power of emotional intelligence. Boston: Harvard Business School Press.
Hejka-Ekins, A. (2011). Ethics in in-service training. In Cooper TL (ed). Handbook of Administrative Ethics. New York: Mercel Dekker Inc.
Lennick, D., & Kiel, F. (2011). Moral intelligence2.0. enhancing business performance and leadership success in turbulent times. Pearson Education, Inc
Luthans, F. (2002). The need for and meaning of positive organizational behavior, Organizational Behavior, 23, 695–706.
Luthans, F., & Avolio, B. J. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction. Presidia Psychology, 6,168-146.
Mayer, P. P. (2013). Dose enhances attitude to the rights of patients in nurse with moral intelligence. P.U.Chamdigerth university.
Moss, E. L., & Dobson, K. (2006). The place of spirituality in psychological end of life care. www.epsychologist.org.
Normans, M., Avey, J. L., & Pigeon, N. G. (2010). The interactive effects of psychological capital and organizational identity on employee organizational citizenship and deviance behavior. Leadership and Organizational Studies 17(4), 380-391.
Pellegrino ED. (1988). Altruism vs. self-interest: Ethical models for the medical profession. NYU Physic, 45(1), 40-43.
Petti, J., & Charles, B. (2008). Salesperson perceptions of ethical behaviors their influence of job satisfaction and turnover intention. Business Ethics, 4(78), 547-557.
Piliavi, J. A., & Piliavin, I. M. (1972). Effect of Blood on Reactions to a Victim. Personalityand Social Psychology, 23(3), 353-361.
Rana, J. S. (2013). A study of mental health of adolescents in relation to moral judgment,
Robbins, S., Millet, B., Caccioppe, R., & Waters-Marsh, T. (1998). Organizational behavior. 2ndEdn. Australia: Prentice Hall.
Seligman M. E., Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. Am Psychol, 55, 5–14.
Seligman, M. E. P. (1998). Learned optimism: How to change your mind and your life. New York: Pocket Books.
Terner, A., & Estansfield, J. (2010). The dynamics of business ethics: a function of time and culture cases and models. Management Decision, 4, 110-131. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 450 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 603 |
||